અલંકાર

વ્યતિરેક

આંતરપ્રાસ

અનન્વય

રૂપક

મેરુ રે ડગે ને જેનાં મન નો ડગે

ઊંઘતાને પાયે જગની જેલ

જ્યાં ત્યાં વય બદલી સંતાય જાણે પરીઓ !

મહુડા માયા ઉતારતા યોગી જેવા લાગે છે

મને રામરમકડું જડિયું, રાણાજી! મને રામરમકડું જડિયું.

બપોર એક મોટું શિકારી કૂતરું છે

જળ એજ જીવન !

ગીતાનું મુખ ચંદ્ર કરતા પણ સુંદર છે

અંત્યાનુપ્રાસ

આંતરપ્રાસ

રૂપક

ઉત્પ્રેક્ષા

ઉત્પ્રેક્ષા

રૂપક

અનન્વય

ઉપમા

રાત્રે સિગ્રમાં તડકાએ રાતવાસો કર્યો હોય છે

થયા પૂરા બેહાલ, સુરત તુજ રડતી સુરત ?

આપેલ તમામ

હિમાચલ તે હિમાલય