અલંકાર

ધીમે-ધીમે તે ડગ ધરતો - કોઈ મત્ત ગજેન્દ્રની માફક

ડોહો સોટા જેમ હાલવા ચાલવા લાગ્યો.

કાચ, ઘડિયાળ અને સત્યની પેઠે ટાઈમટેબલ પણ નાજુક વસ્તુ છે.

વદન સુધાકરને રહું નિહાળી

શ્લેષ

રૂપક

ઉત્પ્રેક્ષા

યમક

શ્લેષ

ઉપમા

અનન્વય

વર્ણસગાઈ

ઉપમા

વ્યતિરેક

સજીવારોપણ

અંત્યાનુપ્રાસ

સજીવારોપણ

અનન્વય

રૂપક

વ્યાજસ્તુતિ

માડીનો નેહ બારે માસ રે

હું માનવી માનવ થાઉં તો ઘણું.

મા તે મા.

પાને પાને પોઢી રાત.