અલંકાર

દવાખાનું પાંજરાપોળ જેવું હશે

વૃક્ષો હસતાં હતા

રખે ભાણેજ નવ મરે.

ફૂલનો પછેડો ઓઢું પ્રેમઘાટડી રે

અનન્વય

રૂપક

વ્યતિરેક

વ્યાજસ્તુતિ

અનન્વય

રૂપક

ઉત્પ્રેક્ષા

ઉપમા

ગિલો ગામમાં ગયો

યામિનીનું મુખ ચંદ્ર

સત્ય પરમેશ્વર છે

દમયંતીનું મુખ જાણે ચંદ્ર

અનન્વય

અંત્યાનુપ્રાસ

પ્રાસસાંકળી

વર્ણાનુપ્રાસ

મુંજે ફરીથી ઊંચે જોયુ, એક હાસ્યબાણ છોડ્યું

કાળા કમરનો કાળો મોહન, કાળું એનું નામ

ઝીણાં ફોરાં ઝરમર ઝર્યા

પીપળાએ અત્યારે જાણે બોધિવૃક્ષની ગરવાઈ ધારણ કરી