અલંકાર

રૂપક

વ્યતિરેક

વ્યાજસ્તુતિ

ઉત્પ્રેક્ષા

રૂપક

ઉપમા

અંત્યાનુપ્રાસ

અનન્વય

વૃક્ષો હસતાં હતા

દવાખાનું પાંજરાપોળ જેવું હશે

રખે ભાણેજ નવ મરે.

ફૂલનો પછેડો ઓઢું પ્રેમઘાટડી રે

ઉપમા

શ્લેષ

વર્ણસગાઈ

અનન્વય

ગાંધીજી તે ગાંધીજી !

હૈયું જાણે હિમાલય !

દમયંતીનું મુખ ચંદ્ર જેવું છે

જીવનવાડી કરમાઈ ગઈ

રૂપક

ઉપમા

સજીવારોપણ

વ્યાજસ્તુતિ